Ayat Perintah
Mengikut Tatabahasa Dewan Edisi Baharu, ayat perintah ialah ayat yang
diucapkan dengan tujuan untuk menimbulkan sesuatu tindakan. Ayat
perintah boleh dibahagikan kepada 4 jenis berikut:
i) Ayat suruhan
ii) Ayat larangan
iii) Ayat silaan
iv) Ayat permintaan
(Nik Safiah Karim et.al : 2004: 428)
i) Ayat Suruhan
Berdasarkan Tatabahasa Dewan Edisi Baharu, ayat suruhan ialah ayat yang diucapkan
dengan tujuan memberi perintah atau arahan.
Berdasarkan Tatabahasa Dewan Edisi Baharu, ayat suruhan ialah ayat yang diucapkan
dengan tujuan memberi perintah atau arahan.
ii) Ayat Larangan
Berdasarkan Tatabahasa Dewan Edisi Baharu, ayat larangan ialah ayat yang
menggunakan kata larangan seperti jangan, usah atau tak usah sebelum kata kerja
dengan tujuan menegah seseorang melakukan sesuatu.
(Nik Safiah Karim et. al : 2004 :430)
Berdasarkan Tatabahasa Dewan Edisi Baharu, ayat larangan ialah ayat yang
menggunakan kata larangan seperti jangan, usah atau tak usah sebelum kata kerja
dengan tujuan menegah seseorang melakukan sesuatu.
(Nik Safiah Karim et. al : 2004 :430)
iii) Ayat Silaan
Berdasarkan Tatabahasa Dewan Edisi Baharu, ayat silaan ialah ayat yang menggunakan
kata silaan seperti sila atau jemput sebelum kata kerja dengan tujuan menjemput atau
mempersilakan seseorang.
(Nik Safiah Karim et. al : 2004 : 430)
iv) Ayat PermintaanBerdasarkan Tatabahasa Dewan Edisi Baharu, ayat silaan ialah ayat yang menggunakan
kata silaan seperti sila atau jemput sebelum kata kerja dengan tujuan menjemput atau
mempersilakan seseorang.
(Nik Safiah Karim et. al : 2004 : 430)
Berdasarkan Tatabahasa Dewan Edisi Baharu, ayat permintaan ialah ayat yang
menggunakan kata permintaan seperti minta dan tolong dengan tujuan memohon
permintaan atau pertolongan.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan